Neus-keel-en oorziekten – Dr Masy Nadine

De keelamandelen (tonsillen) zijn zichtbaar als knobbels links en rechts achter in de keel. De huig, het aanhangsel van het zachte gehemelte, hangt midden tussen de keelamandelen.

Dit deel wordt de tongamandel genoemd. Hij gaat aan de zijkanten van de tong over in de keelamandelen. De tongamandel geeft slechts zelden klachten.

Een eventuele verwijdering van de amandelen heeft geen merkbaar gevolg bij het bestrijden van infecties. De amandelen vormen slechts een klein gedeelte van het totale lymfkliersysteem van het gehele lichaam. Bovendien bevindt zich in de mond-keelholte ook lymfklierweefsel in het slijmvlies van het zachte verhemelte en de zij- en achterwand van de keel waardoor na verwijdering van de amandelen nog voldoende afweerfunctie overblijft.

Een eventuele verwijdering van de amandelen heeft geen merkbaar gevolg bij het bestrijden van infecties.

De amandelen vormen slechts een klein gedeelte van het totale lymfkliersysteem van het gehele lichaam.

Bovendien bevindt zich in de mond-keelholte ook lymfklierweefsel in het slijmvlies van het zachte verhemelte en de zij- en achterwand van de keel waardoor na verwijdering van de amandelen nog voldoende afweerfunctie overblijft.

Het  gehoor speelt een héél belangrijke factor in de taalontwikkeling.

Kinderen zouden niet te lang met gehoorverlies moeten blijven.

Logopedisten  komen veel kinderen op kleuterleeftijd tegen die een vertraging in de spraak en/of taal hebben opgelopen owv een lange periode slecht horen.

Logopedie duurt en lang om deze vertraging in te halen ( soms 2 jaar logoepdische zittingen van 30 minutes, a rato van 2  zittingen per week van 30 minuten)…

Een  kind met gehoorsverlies gaat er dus onrechtstreeks onder lijden.

Dit licht toe waarom buisjes op heel vroege leeftijd zo belangrijk kunnen  zijn.

Indien de buis van Eustachius niet goed werkt, ontstaat onderdruk in het middenoor, waardoor het trommelvlies naar binnen wordt getrokken.

Door de onderdruk kan het slijmvlies in het middenoor geïrriteerd raken en vocht afscheiden, waardoor het middenoor gevuld raakt met vocht in plaats van met lucht. Dit  wordt meestal  “glue ear” of “lijmoor” genoemd, vanwege de stroperige samenstelling van het vocht.

Hierdoor kunnen klachten ontstaan van een vol drukkend gevoel in het oor en soms van pijn.

Tevens treedt gehoorverlies op, omdat de geluidstrillingen door de aanwezige vloeistof gedempt worden

Indien het vocht ontsteekt kan dit hevige pijn  veroorzaken. Men spreekt dan van een middenoorontsteking.

Het komt nog ens voor dat er bij patiënten met een trommelvliesbuisje een “loopoor” ontstaat.

Meestal geneest dit loopoor spontaan binnen enkele dagen tot een week. Indien het oor na één week nog niet droog is, kunnen oordruppels en/of antibiotica worden toegediend.

Iemand met trommelvliesbuisjes mag gewoon vliegen.

Er zullen aanmerkelijk minder klachten bij dalen en stijgen optreden dan gewoonlijk, omdat de buisjes ervoor zorgen dat men het middenoor niet meer moet klaren (de drukveranderingen in de omgeving worden direct gevolgd door het middenoor).

.Een trommelvliesbuisje blijft enkele maanden tot soms wel enige jaren ter plaatse.

Het buisje wordt na die periode spontaan door het trommelvlies naar de gehoorgang toe uitgestoten (het groeit nooit naar binnen !!!),  waarna het gaatje in het trommelvlies zich, op een enkele uitzondering na, vanzelf sluit.

Een controle is noodzakelijk  om de  6 maanden  totdat de buisjes uitgegroeid zijn. Bij problemen uiteraard frequenter.

Bij een groot deel van de kinderen is het plaatsen van een trommelvliesbuisje slechts éénmaal nodig.

Bij de overigen moet de procedure meermalen herhaald worden, omdat de functie van de buis van Eustachius nog niet hersteld is.

Over het algemeen blijkt dat de functie van de buis van Eustachius na het zevende levensjaar verbetert, zodat het opnieuw plaatsen van buisjes dan niet meer nodig is.

De NKO arts controleert de buisjes.

De pediater of huisarts kan dit ook bijkomend opvolgen uiteraard.

Tussen 2 à 3 weken na de ingreep is er in principe een controle op de raadpleging NKO voorzien om de buisjes te controleren.

Nadien volgt er een controle om de 6 maanden .

Bij het kind gebeurt dit altijd onder algemene narcose .

Bij volwassenen is er keuze tussen plaatselijke verdoving of algemene narcose 

De NKO arts maakt een heel klein sneetje in het trommelvlies met behulp van zijn microscoop.

Dat gebeurt met behulp van microchirurgie. Daarna wordt het buisje in het trommelvlies geplaatst. Daarbij wordt het vocht uit het middenoor weggezogen.

Deze operatie wordt ook wel middenoor ventilatie  genoemd.(het oor wordt geventileerd, er kan weer lucht binnen) .

Wat bedoelt men met “neuspoliepjes verwijderen”

Dit bestaat uit  een operatie in one-day (zonder overnachting dus) met  volledige verdoving .
Zo worden de neuspoliepjes (neusamandelen of adenoïden) verwijderd via de mond.  ——> (meer…)

Poliepjes kunnen door vergroting en/of ontsteking tot meerdere problemen leiden :

• Verhinderen een goede functie van de buis van Eustachius en zorgen zo voor een slechte verluchting van het middenoor
• Opstapeling van vocht  achter het trommelvlies
• Herhaaldelijke ooronstekingen
• Neusverstopping
• Snurken
• Slechte slaap, snakken naar lucht
• Herhaaldelijke en aanslepende verkoudheden
• Hoesten
• Openmondademhaling , met misvorming van de onderkaak tijdens de groei van het kind.

zie verder